तिग्मांशु
यन्त्रोपारोपितकोशांशः[सम्पाद्यताम्]
कल्पद्रुमः[सम्पाद्यताम्]
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
तिग्मांशुः, पुं, (तिग्मास्तीक्ष्णा अंशवः किरणानि यस्य ।) सूर्य्यः । इति हलायुधः ॥ (यथा, महाभारते । १ । २ । १३९ । “धौम्योपदेशात् तिग्मांशुप्रसादादन्नसम्भवः ॥” अग्निः । यथा, महाभारते । १ । २३३ । १८ । “इदं वै सद्म तिग्मांशो वरुणस्य परायणम् ॥” तीक्ष्णकिरणे, त्रि ॥)
वाचस्पत्यम्[सम्पाद्यताम्]
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
तिग्मांशु¦ पु॰ तिग्मा अंशवो यस्य।
१ सूर्य्ये जटाधरः
“तिन्मांशुरस्तंगतः” जयदेव॰।
“तिन्मांशुरश्मिच्छुरि-तान्यदूरात्” भट्टिः।
२ स्वरकिरणके त्रि॰। कर्म्म॰।
३ खरे किरणे पु॰।
शब्दसागरः[सम्पाद्यताम्]
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
तिग्मांशु¦ m. (-शुः) The sun. E. तिग्म hot, and अंशु a ray; also similar com- pounds, as तिग्मकर, तिग्मरश्मि |
Monier-Williams[सम्पाद्यताम्]
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
तिग्मांशु/ तिग्मा m. = म-दीधितिMBh. Su1ryas. Katha1s. Gi1t.
तिग्मांशु/ तिग्मा m. fire MBh. i , 8421
तिग्मांशु/ तिग्मा m. शिव.