भट्टारक
यन्त्रोपारोपितकोशांशः
[सम्पाद्यताम्]कल्पद्रुमः
[सम्पाद्यताम्]
 पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
भट्टारकः, पुं, (भट्टार । संज्ञायां कन् ।) नाट्योक्तौ राजा । इत्यमरः । १ । ७ । १३ ॥ देवः । तपोधनः । इति मेदिनी । के, २५० ॥ पूज्ये त्रि । इति जटाधरः ॥ (यथा, राजतरङ्गिण्याम् । ६ । २४० । “प्रविष्टेषु ततः कोपात् पुरं शुभधरादिषु । भट्टारकामठेदिद्दा भूयः पुत्त्रं व्यसर्ज्जयत् ॥”)
अमरकोशः
[सम्पाद्यताम्]|
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
भट्टारक पुं।
नाट्योक्तराजा
समानार्थक:भट्टारक,देव
1।7।13।1।1
राजा भट्टारको देवस्तत्सुता भर्तृदारिका। देवी कृताभिषेकायामितरासु तु भट्टिनी॥
पदार्थ-विभागः : , द्रव्यम्, पृथ्वी, चलसजीवः, मनुष्यः
शब्दसागरः
[सम्पाद्यताम्]|
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
भट्टारक¦ mfn. (-कः-का-कं) Venerable, respectable, entitled to reverence or to homage. m. (-क्तः)
1. A sage, a Muni or saint.
2. A deity.
3. (In theatrical language,) A king.
4. The sun.
5. A term especially applied to a Baudd'ha teacher. E. भट to nourish, aff. क्विप्, तृ to pass, aff. खुल् and त changed to ट; otherwise with टल् to be con- fused, the same aff., and ल changed to ष; a cherisher and punisher, a distributor of rewards and punishments; again, भट्ट said here to mean, authority ऋ to go to or obtain, अण् aff. कन् added.
Apte
[सम्पाद्यताम्]|
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
भट्टारक [bhaṭṭāraka], a. (-रिका f.) Venerable, worshipful &c.; see भट्टार above.
कः A sage, saint.
The sun.
A god, deity.
(In dramas) A king.
An epithet applied to great and learned men. -Comp. -वारः, -वासरः Sunday.
Monier-Williams
[सम्पाद्यताम्]|
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
भट्टारक m. a great lord , venerable or worshipful person (used of gods and of great or learned men , esp. of Buddhist teachers and of a partic. class of शैवmonks) Inscr. Vet. Hit. etc.
भट्टारक m. (in dram. ) a king W.
भट्टारक m. the sun ib.
भट्टारक m. Ardea Nivea L.
भट्टारक mf( इका)n. venerable L.