मयूखः
संस्कृतम्
[सम्पाद्यताम्]नाम
[सम्पाद्यताम्]एकवचनम् | द्विवचनम् | बहुवचनम् | |
---|---|---|---|
प्रथमा विभक्तिः | मयूखः | मयूखौ | मयूखाः |
सम्बोधनप्रथमा | मयूख | मयूखौ | मयूखाः |
द्वितीया विभक्तिः | मयूखम् | मयूखौ | मयूखान् |
तृतीया विभक्तिः | मयूखेन | मयूखाभ्याम् | मयूखैः |
चतुर्थी विभक्तिः | मयूखाय | मयूखाभ्याम् | मयूखेभ्यः |
पञ्चमी विभक्तिः | मयूखात् | मयूखाभ्याम् | मयूखेभ्यः |
षष्ठी विभक्तिः | मयूखस्य | मयूखयोः | मयूखानाम् |
सप्तमी विभक्तिः | मयूखे | मयूखयोः | मयूखेषु |
अनुवादाः
[सम्पाद्यताम्]- आङ्गल-ray()
- मलयालम्-രശ്മി കിരണം
- हिन्दि-किरन्()
- बङ्गाळि-() ()
- फ़्रॆन्च्- (fr)
- रूसीय्- (ru) ()
- जेर्मन्-
- स्पानिष्- (es)
- तेलुगु-
- तमिल्-
- पोलिष्- (pl)
- कन्नड- ()
उदाहरणानि
[सम्पाद्यताम्]कोशप्रामाण्यम्
[सम्पाद्यताम्]यन्त्रोपारोपितकोशांशः
[सम्पाद्यताम्]कल्पद्रुमः
[सम्पाद्यताम्]
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
मयूखः, पुं, (मापयन् गगनं प्रमाणयन् ओखति गच्छतीति । पृषोदरादिः । इत्यमरटीकायां रधुनाथः । यद्वा, माति परिमातीव । मा + “माङ ऊखो मय च ।” उणा० ५ । २५ । इति ऊखः । मयादेशश्च ।) किरणः । (यथा, महाभारते । ३ । ३९ । ४३ । “व्यसृजच्छतधा राजन् ! मयूखानिव भास्करः ॥”) दीप्तिः । ज्वाला । इत्यमरः । १ । ४ । ३३ ॥ (यथा, रघौ । २ । ४६ । “अथान्धकारं गिरिगह्वराणां दंष्ट्रामयूखैः शकलानि कुर्व्वन् । भूयः स भूतेश्वरपार्श्ववर्त्ती किञ्चिद्विहस्यार्थपतिं बभाषे ॥”) शोभा । इति मेदिनी । खे, ११ ॥ कीलः । इत्यजयः ॥ (पर्व्वतः । यथा, ऋग्वेदे । ७ । ९९ । ३ । “दाधर्थ पृथिवीमभितो मयूखैः ॥” “मयूखैः पर्व्वतैः ।” इति तद्भाष्ये सायनः ॥”)
Apte
[सम्पाद्यताम्]
पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्। |
मयूखः [mayūkhḥ], [मा ऊख मयादेशः Uṇ.5.25]
A ray of light, beam, ray, lustre, brightness; विसृजति हिमगर्भैरग्निमिन्दु- र्मयूखैः Ś.3..4; R.2.46; Śi.4.56; Ki.5.5,8.
Beauty.
A flame.
The pin of a sun-dial. -Comp. -ईशः, -मालिन् the sun.