पैङ्ग्य

यन्त्रोपारोपितकोशांशः

वाचस्पत्यम्

पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्।

पैङ्ग्य¦ पु॰ पिङ्ग बा॰ अपत्ये यञ्। पैङ्गर्षिपुत्रे स च गोत्रप्रवरर्षिभेदः।

Monier-Williams

पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्।

पैङ्ग्य m. patr. of a teacher Br. MBh.

पैङ्ग्य n. the doctrine of -P पैङ्ग्यBr.

Vedic Index of Names and Subjects

पृष्ठभागोऽयं यन्त्रेण केनचित् काले काले मार्जयित्वा यथास्रोतः परिवर्तयिष्यते। तेन मा भूदत्र शोधनसम्भ्रमः। सज्जनैः मूलमेव शोध्यताम्।

Paiṅgya, ‘descendant of Piṅga,’ is the name of a teacher who is repeatedly mentioned as an authority in the Kauṣītaki Brāhmaṇa, where also his doctrine is called the Paiṅgya. This teacher is further referred to in the Śatapatha Brāhmaṇa, which also speaks of Madhuka Paiṅgya. It is, of course, impossible to say whether there was only one Paiṅgya or several Paiṅgyas. The followers of Paiṅgya are called Paiṅgins in the Nidāna and Anupada Sūtras. His text-book is called Paiṅga in the Anupada Sūtra, while the Āpastamba Śrauta Sūtra mentions a Paiṅgāyani Brāhmaṇa. It is clear that Paiṅgya was a teacher of a Rigveda school allied to the Kauṣītakis. Paiṅgi is a patronymic of Yāska in the Anukramanī of the Ātreyī Śākhā.